تکنولوژی VR و AR

هرچه تکنولوژی و فناوری‌های مرتبط پیشرفت می‌کنند، مرزهای بین دنیای واقعی و دنیاهای مجازی کم و کمتر می‌شود. امروزه مفاهیمی مانند واقعیت افزوده و واقعیت مجازی بیش از پیش مورد جستجو توسط کاربران قرار می‌گیرند، اما اینکه AR و VR چیست و چه کاربردهایی در دنیای واقعی می‌توانند داشته باشند در این مورد توضیح خواهیم داد. 

واقعیت افزوده یا همان AR :

واقعیت افزوده (Augmented Reality) یک فناوری است که از چند دهه پیش وجود داشته است، اما در سال‌های اخیر با ظهور گوشی‌های هوشمند (تلفن‌های هوشمند) و موفقیت خارق‌العاده برخی کتاب‌های درسی و بازی‌ها پیشرفت‌های فوق‌العاده‌ای را تجربه کرده است. واقعیت افزوده نمایش لایه‌های مجازی در دنیای واقعی و در نتیجه تعامل با محیط آن را ممکن می‌سازد. واقعیت افزوده سعی دارد دنیای واقعی را در دنیای مجازی شبیه سازی کند. به وسیله این اتفاق، یک کاربر واقعیت افزوده می‌تواند با حضور داشتن در این دنیای مجازی، تجربیات فراوانی به دست آورد که در دنیای واقعی ممکن نیست.

از میان تمام فناوری‌هایی که در حال حاضر در حال توسعه هستند، واقعیت افزوده توانسته است در دنیای پزشکی پیشرفت فوق العاده‌ای داشته باشد. کاربردهای آن در دنیای پزشکی نه تنها افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه این پتانسیل را نیز دارد که روش پزشکان را در انجام وظایف مختلف خود تغییر دهد. با استفاده از این تکنولوژی می‌توان آناتومی بدن را شبیه سازی نمود و در جهت آموزش از آن استفاده کرد.امروزه حتی بیماران می‌توانند از واقعیت افزوده استفاده کنند تا از میزان بهبودی یا پیشرفت بیماری مطلع شوند. در حال حاضر دنیا قدم‌های اولیه استفاده از این تکنولوژی را برداشته است و احتمال می‌رود در آینده استفاده بیشتری از این تکنولوژی شود.

واقعیت مجازی یا همان VR : 

واقعیت مجازی (Virtual Reality) فناوری جذابی است که به کاربر این امکان را می‌دهد تا خود را در یک دنیای سه بعدی پویا و سازگار در 360 درجه غوطه‌ور کند. در این جهان دیجیتالی، او می‌تواند حرکت کند و در عین حال از بازخورد لمسی و حسی بهره‌مند شود، در حالی که به سادگی یک عینک به چشم و در صورت لزوم دستکش لمسی به تن دارد. VR یک دنیای جدیدی را به وجود می‌آورد که همه چیز در آن تماماً مجازی است و تنها راه ارتباطی از این دنیا با آن استفاده از تجیهیزات دیجیتالی همچون عینک VR یا همان واقعیت مجازی و یا دستکش لمسی است. واقعیت مجازی به طور فزاینده‌ای جایگاه خود را به عنوان یک ابزار آموزشی باز می‌کند. واقعیت مجازی امکان بازآفرینی طیف وسیعی از محیط‌های حرفه‌ای و همچنین انواع مختلفی از وظایف را ارائه می‌دهد که فراگیران می‌توانند تا زمانی که در سناریوهای متناسب با آنها تسلط پیدا کنند، تمرین کنند. همچنین می‌توان از VR برای همدلی بیشتر، مدیریت بهتر استرس و افزایش اعتماد به نفس در موقعیت‌های خاص استفاده کرد. این فناوری با جمع‌آوری داده‌ها در مورد رفتار و عملکرد کاربر، تنظیم و شخصی‌سازی آموزش را با دقت بالایی ممکن می‌سازد. واقعیت مجازی نیازهای انعطاف‌پذیری و استقلال زبان‌آموزان امروزی را برآورده می‌کند و به آنها امکان دسترسی به آموزش از راه دور بسیار پیچیده را می‌دهد که به زمان نصب و فضای تمرین کمی نیاز دارد.از آنجایی که تجهیزات واقعیت مجازی قابل حمل هستند، می‌توان از آن در هر مکان و هر زمان استفاده کرد، که نه تنها از نظر راحتی، بلکه یادگیری نیز مفید است زیرا کاربر می‌تواند آموزش خود را به روشی بهینه انجام دهد. واقعیت افزوده و واقعیت مجازی هر دو در صنعت سرگرمی و همچنین آموزش کاربردهای فراوانی دارند و از این دو فناوری در کشورهای پیشرفته به وفور استفاده می‌شود.

تفاوت واقعیت افزوده و واقعیت مجازی چیست؟

اگرچه ممکن است این دو مفهوم کاملاً نزدیک به نظر برسند، اما تفاوت‌های زیادی بین واقعیت افزوده و واقعیت مجازی وجود دارد. واقعیت افزوده یا AR، امکانی است که کاربر می‌تواند عناصر مجازی را به صورت آنی در محیط واقعی خود ادغام کند. این نوآوری تکنولوژیکی به لطف ادغام عناصر خارجی (صداها، متون، تصاویر، فیلم‌ها و مدل‌های سه بعدی) محیط خود را با اطلاعات جدید غنی می‌کند. امروزه در بسیاری از زمینه‌ها مانند بازی‌های ویدیویی، صنعت و معماری یا حوزه پزشکی کاربرد دارد. همچنین به نظر می‌رسد AR نقطه عطفی در ایجاد تجربیات تجارت الکترونیکی باشد. واقعیت افزوده بیشتر افزوده‌ای به دنیای فیزیکی و واقعی اطراف شما است. عینک‌های واقعیت افزوده معمولاً یک لنز شفاف در مقابل چشمان شما قرار می‌دهند. به عنوان مثال، شما می‌توانید آب و هوا را بدون ایجاد مانع در میدان دید خود ببینید. یا دما یا سرعت سنج هنگام دوچرخه سواری. واقعیت مجازی یا VR، حضور فیزیکی کاربر را در یک محیط مصنوعی شبیه‌سازی می‌کند. به عبارت دیگر، این فناوری به کاربر امکان تعامل و حرکت در یک جهان مجازی را می‌دهد. این جهان می‌تواند از واقعیت گرفته شود، یا از تخیل الهام گرفته شود. برای بازتولید مصنوعی یک تجربه حسی، به یک یا چند حواس کاربر (بینایی، شنوایی، لامسه یا بویایی) متوسل می‌شود. واقعیت مجازی کاملاً شما را در یک دنیای مجازی سه بعدی غرق می‌کند. یک هدست واقعیت مجازی یک صفحه نمایش را در مقابل چشمان شما قرار می‌دهد، بنابراین شما فقط یک دنیای مجازی سه بعدی را می‌بینید. یک بازی خوب یا یک تجربه واقعیت مجازی خوب باید به شما این باور را بدهد که واقعاً از نظر فیزیکی آنجا هستید. به عنوان مثال، می‌توانید خانه جدید خود را قبل از ساخته شدن مشاهده کنید.