کشف 70 دنیای بیگانه سرگردان در کهکشان راه شیری

سیارات سرکش، اجرام سیاره ای مرموزی هستند که به سختی یافت می شوند و جرم آن ها با سیاره هایی که در منظومه شمسی ما یافت می شوند، چندان متفاوت نیست. البته تفاوت بزرگ آن ها این است که آن ها هیچ ستاره میزبانی ندارند و آزادانه در فضای میان ستاره ای شناور هستند.فضای میان ستاره ای بسیار سرد و تاریک است، به همین دلیل است که تاکنون تعداد کمی از این سیاره ها دیده شده اند.اکنون گروهی از اخترشناسان در یک مطالعه جدید، حداقل ۷۰ نمونه از این سیاره های سرکش را یافته اند و می گویند که این کشف، گامی عظیم در جهت ایجاد درک بهتری از منشاء و سرنوشت نهایی این اجرام عجیب و غریب در اعماق تاریکی است.

"نوریا میرت رویگ" ستاره شناس آزمایشگاه اخترفیزیک "بوردو" در فرانسه که همچنین وابسته به دانشگاه "وین" اتریش و نویسنده ارشد این مطالعه است، گفت: ما نمی دانستیم که باید انتظار چه تعداد از این سیاره ها را داشته باشیم و از یافتن این تعداد هیجان زده هستیم.سیارات سرکش بسیار فراتر از نورِ کمِ ستارگان دوردست، سرگردان هستند که همین موجب می شود تا آن ها به سختی یافت شوند و تصویربرداری از آن ها عملا غیرممکن است.اما "رویگ" و گروه دریافتند که این سیارات در چند میلیون سال پس از تولد، به اندازه کافی داغ باقی می مانند تا به درخشش خود ادامه دهند که باعث می شود مستقیماً با دوربین های بسیار حساس و تلسکوپ های غول پیکر قابل مشاهده باشند.بنابراین اخترشناسان با استفاده از این روش، حداقل ۷۰ سیاره سرگردان را پیدا کردند که دارای جرمی قابل مقایسه با مشتری در منطقه ستاره زا است که فاصله زیادی با خورشید ما ندارد.

اما این تیم برای ردیابی این تعداد از سیارات سرکش از داده های حاصل از بیش از ۲۰ سال مشاهدات که از چندین تلسکوپ زمینی و فضایی به دست آمده بود، استفاده کردند."رویگ" گفت: ما حرکات کوچک، رنگ و درخشندگی ده ها میلیون منبع را در یک منطقه بزرگ از آسمان اندازه گیری کردیم. این اندازه گیری ها به ما این امکان را می دهد که کم نورترین اجرام در این منطقه که همان سیارات سرگردان هستن را شناسایی کنیم.تلسکوپ های مورد استفاده در این تحقیق شامل "تلسکوپ طیف مرئی و فروسرخ برای نجوم" (VISTA)، "تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا" (ESO) و تلسکوپ ۲.۲ متری "MPG/ESO" واقع در شیلی به همراه چندین تلسکوپ دیگر بود."هروه بوی" ستاره شناس دیگر آزمایشگاه اخترفیزیک "بوردو" در فرانسه که یکی از دانشمندان ارشد این مطالعه جدید بود، گفت: اکثریت قریب به اتفاق داده های ما از رصدخانه های "ESO" می آید که برای این مطالعه کاملاً حیاتی بودند.ما از ده ها هزار تصویر میدان وسیع از تأسیسات "ESO" استفاده کردیم که مربوط به صد ها ساعت رصد و به معنای واقعی کلمه ده ها ترابایت داده است.